IOAÕ DE ALBUQUERQUE Naceo na Freguezia de Nossa Senhora da Conceiçaõ de Esmolfe no Conselho de Penalva tres legoas ao Sueste distante da Cidade de Viseu, onde teve por Pays a Manoel Saraiva, e Catherina de Albuquerque. Quando contava quatorze annos recebeo a roupeta de Iesuita em o Noviciado de Lisboa em o primeiro de Iulho de 1620. onde foy Mestre de letras humanas, e dos mais insignes Poetas Latinos do seu tempo. Depois de deixar a Companhia foy Lente da Academia dos Generosos onde explicava a Cornelio Tacito com geral aclamaçaõ de taõ erudito congresso como escreve D. Francisco Manoel de Mello Viol. de Talia. pag. 260. Aqui achareis os firmissimos Diamantes ouvindo a verdadeira, e firme materia de Estado, que para nòs está cavando nas minas naõ da remota Narsinga, mas da urbana Roma em a sua doctissima versaõ, e illustracaõ de Tacito o Senhor Doutor Joaõ de AIbuquerque. O Conde de Penaguiaõ Ioaõ Rodriguez de Sá, e Menezes Camareiro mór dos Reys D. Ioaõ o IV. e D. Affonso VI. e insigne cultor das letras humanas o estimava tanto, que para se aproveitar do seu grande talento quiz, que fosse familiar da sua Caza onde falleceo no anno de 1665. Iaz sepultado na Real Parochia de S. Iuliaõ. Compoz.
- Francisci Mendocae, Exequiae. Elegia, que consta de 60 Dystichos. Sahio no principio do Veridario deste Author. Lugduni apud Laurentium Anisson. 1649. fol.
Epithalamium in Nuptiis D. Ferdinandi de Menezes Comitis Ericeriae, & D. Eleonorae Philippae de Noronha libri tres. 4. M. S. Conserva-se na Bibliotheca do Excellentissimo Duque de Lafoens, que foy do Emminentissimo Cardial de Souza.
Começa.
Solemnes Hyminaee faces, & lampada castis
Ignibus ardentem sanctasque atollere taedas
Incipe.
Certamen Ulyssis cum Ajace. Tragicomedia representada em o Collegio da Companhia de Coimbra. Começa.
En adsum eloquiosque potens, et fulmine lingue
Prologus airitum ut reddant mea verba virorum
Nobilium caetum insignem.
Acaba.
Si quid displicuit vobis industria mites
Parcite; si placuit jam plausibus addite plausus.
Epicedium in obitum P. Didaci Monteiro S. J.
Começa.
Soluere in irriguos lacrymantia lumina fontes
Et gemere, & funus chari deflere Parentis
Nunc liceal. &c.
Acaba.
Ille colit magnum nunquam periturus Olympum.
Fatalis Aeneae clypeus Veneris operá, Vulcani mira arte caelatus.
Somnia divina, & humana in bícipiti Parnasso. Prima tria de Christo Infante. 4. varium. 5. de Santa Elisabetha Regina Portugalliae. 6. de Divis Antonio, & Ignatio.
Pro solemnitate Purificatae Virginis Poema. Começa.
Ut Deus humana pueri sub imagine Templi
Ante aras steterit summo intemerata parenti Hostia.
Acaba.
Clausit Olorinam Cigneo pectore vocem.
- P. Ignatius Manresae se se acerrime caedit. Poema. Começa.
Qui sonus hic tacitas inter nemora aria Sylvas
Manresae? referunt ictis per opaca locorum
Antra, repercussisque sonant cava saxa querelis.
Exclamat S. Xaverius sat est Domine Poema. Começa.
Corde vigil seram carpebat nocte quietem
Xaverius, fessosque sopor laxaverat artus.
[Bibliotheca Lusitana, vol. II]