IULIAM MACIEL. Naceo em Lisboa sendo filho de Ioaõ Maciel, e Angela Mendes. Depois de sahir eminente nas letras humanas que estudara na patria se formou na Universidade de Coimbra em a Faculdade dos Sagrados Canones. Foy Conego na Cathedral da sua patria, e como era falto da vista para satisfazer á obrigaçaõ do Coro sabia de còr todo o Psalterio. Entre os sonoros Cisnes do Parnasso Castelhano alcançou no seu tempo o principado, assim na pureza da lingua, como na cadencia do metro sendo incomparavel em os Versos Lyricos que se cantavaõ, onde a consonancia metrica era igual com a musica. Foy na Conversaçaõ jovial sem ser pueril arguindo com discreta severidade os vicios, e louvando com elegantes expressoens as virtudes. Falleceo na patria a 18 de Junho de 1718. e jaz sepultado na Cathedral. Dos seus Versos serios, jocosos, e satyricos se podiaõ formar dous, ou tres volumes de justa grandeza os quais se conservaõ com merecida estimaçaõ em poder dos eruditos. Publicou sem o seu nome.
Fabula de Acis, y Galatea. Festa armonica com violones, violines, Flautas, e Ubues a la celebridad de los felices anos del augustissimo Señor D. Juan V. Rey de Portugal. Lisboa en la Officina Deslandesiana. 1711. 4. Consta de vario genero de versos.
Oratorio, que se cantó com varios instrumentos en 22 de Enero: Fiesta del Glorioso, invicto Martyr S. Vicente Patron de ambas Lisboas en la Metropolitana Cathedral del Oriente. Lisboa na Officina da Musica 1719. 8. & ibi 1721. 8. & ibi 1722. 8. & ibi 1723. 4.
Oratorio que se cantó en la Iglesia del Real Convento de Nostra Senhora de la Esperança en los Maytines, y Fiesta del prodigioso S. Gonçalo de Amarante. Lisboa na Officina da Musica. 1722. 8.
[Bibliotheca Lusitana, vol. II]