IUDAS ABARBANEL, ou LEAM por ser para os Hebreos o mesmo Judas, que Leaõ. Foy o filho mais velho do celebre Rabbino Isaac Abarbanel de que proximamente fizemos mençaõ, e herdeiro daquelles dotes que saõ superiores ao dominio da fortuna. Naceo em Lisboa, e naõ, em Castella como escreve Nicol. Ant. Bib. Hisp. Tom. 2. p. 678. col. 2. por constar que elle com seus Pays, e Irmaõs se embarcaraõ fugitivos de Lisboa para Castella naõ querendo experimentar o castigo que lhes prometia a severidade de D. Ioaõ o II. Sendo expulso de Castella no anno de 1492. com seu Pay, e todos os sequazes da Sinagoga chegou a Napoles, e sendo conquistado este Reyno pelas armas de Carlos VIII. Rey de França como seu Pay seguisse a Affonso II. despojado desta Coroa, até Sicilia, Judas Abarbanel se retirou para Genova como Republica livre onde exercitou com igual felicidade, que sciencia a Arte da Musica. Foy profundo Filosofo, e elegante Poeta produzindo em ambas estas Faculdades fazonados frutos. Entre elles merece o primeiro lugar.

De amore dialogi tres. Foraõ publicados com o nome de Leaõ Hebreo. Consta o 1. de Filosofia moral; o 2 de Filosofia natural, e Mathematicas; e o 3 de Theologia. Saõ interlocutores Philo, e Sophia. Imita exactamente a Plataõ, e sempre quanto pode o concorda com seu discipulo Aristoteles. Sahiraõ traduzidos em lingua Italiana. Venetia. 1558. 8. e 1564. por Nicoláo Bevilaque. 8. Ioaõ Carlos Saraceno os traduzio em latim com summa elegancia, cuja traduçaõ collocou Ioaõ Pistorio entre os Authores da Arte Cabbalistica. Tom. 1. p.331. Na lingua Franceza os traduzio Dionisio Sauvage. Leaõ. 1551. 8. e na Castelhana Micer Carlos Montesa Cidadaõ de Saragoça com este titulo.

Philographia Universal de todo el Mundo de los Dialogos de Leon Hebreo. &c. Saragoça por los hermanos Lorenço, e Diego de Robles 1584. 4. & ibi 1554. 4. Outra Castelhana sahio feita por Ghedalia Jachia. Veneza 1568. 4. como consta do Cathalogo de Thuano Tom. 2. pag. 405.

Carmina in Laudem sui Parentis. Foraõ impressos ao principio da obra intitulada Zevàch Pèsach. id est Sacrificium Paschatis. escrita por seu Pay. Constantinopoli 1496. 4. et Venetiis apud Marcum Antonium Justinianum 1545. 4. e no principio da obra intitulada Nachaláth Avoth, id est, Hoereditas Patrum. Constantinopoli 1566, & Venetiis apud Marcum Antonium Justinianum 1545. 4.

Fazem memoria honorifica de Judas Abarbanel Bartoloc. Bib. Rab. Tom. 3. p. 56. col. 2. Philosopus, et Medictus non vulgaris sui temporis. Bib. Magn. Eccles. Tom. 1 . p. 21 . col. 1. Medicus, et Philosophus eximius. Nicol. Ant. Bib. Hisp. Tom. 2. p. 678. col. 1. Immanuel Abuab Nomolog. part. 2. cap. 27. fallando da obra dos Dialogos em que mostró su extremada sabidoria. Wolfio Bib. Heb. pag. 434. n. 731. Medicu, et Philosophus eximius. Bayle Diccion. Historiq. Tom. 1. pag. Mihi 30 col. 2. Manallech Ben Israel livr. de Fragilidad human. Part. 1. §. 4. n. 6.

 

[Bibliotheca Lusitana, vol. II]