V. Fr. NICOLAO DE MELLO, descendente da illustre familia dos Mellos, e Cabraes de Belmonte, lugar do Bispado da Guarda, onde sahio á luz do mundo para credito da Religiaõ dos Erimitas de S. Agostinho, cujo sagrado instituto abraçou em Castella. Abrazado em zelo da conversaõ das almas passou ás Ilhas Filipinas, onde aprendendo a lingoa para ser mais facilmente entendido dos naturaes bautisou a sete mil Gentios. Da India Occidental se transferio para a Oriental, com o Apostolico intento de reduzir ao conhecimento do verdadeiro Deos tantos barbaros, que viviaõ sepultados no abysmo da sua cegueira. Depois de exercitar com grande fruto o ministerio de Operario Evangelico em taõ dilatada vinha passou á Persia, e depois á Russia, em cujo Imperio por ser oposto aos dogmas da Igreja Romana tolerou pelo espaço de quinze annos horriveis carceres, crueis açoutes, e continuas affrontas, até que na Cidade de Astracaõ, foy queimado vivo voando o seu espirito a coroarse no Impirio a 2 de Janeiro de 1616, quando contava 66 annos de idade, 40 de Religiaõ, e 15 de Cativeiro. Solemnizaõ sua feliz memoria Gil Gonzalves de Avila Grand. De Madrid. liv. 1. cap. 9. Calvo Lagrim. dos Just. liv. 12. cap. 12. Pinheiro Persecus. del Japon. liv. 4. cap. 22. Vasconcel. Descript. Regn. Portug. pag. 494. Cardos. Agiol. Lusit. Tom. 1. pag. 15. e no Coment. de 2. de Jan. letr. L. Crusen. .Monast. August. Part. 3. cap. 48. Escreveo
Cartas em que relata os trabalhos, que padeceo pela conversaõ da Gentilidade. Relaçaõ do martyrio do Ven. Fr. Nicolao de S. Agostinho seu Companheiro, que foy degolado em 30 de Novembro de 1611. Destas obras o faz Author o P. Luiz Pinheiro Rel. del Japon. liv. 4. cap. 22. p. 447. col. 1. e o addicionador da Bib. Orient. de Antonio de Leaõ Tom. 1. Tit. 8. col. 174.
[Bibliotheca Lusitana, vol. III]